çərtməx’ — I (Cəbrayıl, Şuşa) yonmaq. – Pıçağı ver mə:, bı qırandaşı çərtim (Cəbrayıl) II (Cəbrayıl, Şəki) bax çertmax. – Soğan indi indi çərtir hələm (Cəbrayıl) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
çırtmax — I (Zəngibasar) yonmaq. – Ağadzın udzunu çırtmasan, yaxdzı oturmaz II (Şərur) cücərmək. – Toxum hələ təzə təzə çırtır … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
sıntıraş — (Meğri) təkdırnaqlı heyvanların dırnaqlarını yonmaq üçün dəmir alət … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
törpüləməx’ — (Ağdam, Tərtər) iridişli yeyə ilə yonmaq, hamarlamaq. – Baltanın sapın törpüləməsək tilişgəsi ələ batar (Ağdam); – Ala munu birəz törpülə, çox kələkötürdü (Tərtər) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
yonajax — (Xanlar, Qazax) atın dırnağını yonmaq üçün işlədilən alət, kəsər. – Atın dırnağın yonajaxnan kəsəllər (Qazax) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
yonqarramax — (Gəncə) yonmaq. – Götü bu ağaşdarı yonqarra … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
yontamağ — (Ağsu) yonmaq. – Get ağacı yonta, talaşasın gət qala ocağa … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
yordımlamax — (Tovuz) yonmaq, yonub düzəltmək. – Usda, bu ağajı yordımla ver, çərçivə qayırax … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
qələmtəraş — ə. və f. qələm yonmaq üçün kiçik bıçaq və s.; qələmyonan … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
rəndə — f. taxta yonmaq üçün dülgər aləti … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti